Ενδεκάδες:
Άρσεναλ: Σέζνι , Τσεϊμπερς , Μερτεζάκερ , Κοσιελνί , Γκίμπς , Φλαμινί , Καθόρλα , Γουίσλιρ , Αλέξις , Οζίλ , Γουέλμπεκ
Τσέλσι: Κουρτουά , Ιβάνοβιτς , Τέρι , Κεϊχιλ , Αθπιλικουέτα , Μάτιτς , Φάμπρεγας , Όσκαρ , Αζάρ , Σίρλε , Κόστα
H Τσέλσι με τη νίκη 2-0 απέναντι στην Άρσεναλ διατήρησε την διαφορά των 5 βαθμών από τη δεύτερη Μάντσεστερ Σίτι.
Ο Αρσέν Βενγκέρ για δωδέκατο παιχνίδι απέναντι στον Ζοσέ Μουρίνιο δεν κατάφερε να πάρει νίκη έχοντας συνολικά 7 ήττες και 5 ισοπαλίες καταγεγραμμένες.
Η κόντρα των δυο προπονητών κρατάει εδώ και χρόνια και ο Αρσέν Βενγκέρ ειχε έναν ακόμα λόγο να προσπαθήσει παραπάνω για τη νίκη.
Η νίκη των κανονιέρηδων με 4-1 απέναντι στη Γαλατάσαραι μεσοβδόμαδα για το Τσάμπιονς Λίγκ έφερε αυτοπεποίθηση στις τάξεις της Άρσεναλ και όλοι περίμεναν κατι καλό απέναντι στην Τσέλσι.
Ο Βενγκέρ στο συγκεκριμένο παιχνίδι άλλαξε το κλασικό 4-2-3-1 που παίζει συνηήθως και παρέταξε την ομάδα του με το καθαρό 4-3-3 έχοντας τον Φλαμινί μπροστά από τα στόπερ στον ρόλο αμυντικού χαφ ενώ μπροστά του , τους Καθόρλα και Γουίσλιρ πιο χαμηλά απ ότι κινούνται συνήθως ενώ οι Οζίλ και Αλέξις έπαιξαν στα άκρα με τον φορμαρισμένο μετά το χατ τρικ απέναντι στην Γαλατάσαραι Γουέλμπεκ να βρίσκεται στην επίθεση.
Η κίνηση αυτή του Βένγεκρ δείχνει σαφώς πως ήθελε να προστατέψει την ομάδα του καθώς γνώριζε πως οι Φάμπρεγας , Όσκαρ και με τη βοήθεια του Αζάρ που συνηθίζει να συγκλίνει προς την περιοχή θα του δημιουργήσουν μεγάλο πρόβλημα στο χώρο του κέντρου.
Έτσι λοιπόν βάζοντας χαμηλά στο χώρο του κέντρου τρείς παίχτες με πρωταρχικό σκοπό να μην αφήνουν τους αντίπαλους να έχουν άμεση επαφή με τα στόπερ κατάφερε να μη φάει κάθετες μπαλιές.
Ενώ σε γενικές γραμμές κατάφερε αυτό που ήθελε ο Βενγκέρ , όλα χάλασαν από μια απίστευτη κούρσα του Αζάρ που ξεκίνησε από το χώρο του κέντρου και περνόντας όσους παίχτες έβρισκε μπροστά του κατέληξε να κερδίσει πέναλτι μετά από μια καθυστερημένη αντίδραση του Κοσιελνί.
Η κίνηση αυτή ηταν αρκετή για να διασπάσει η άμυνα της Άρσεναλ και να καταφέρει να πάρει κεφάλι στο σκόρ η ομάδα του Μουρίνιο.
Εδώ να σημειώσουμε πως ο Γάλλος αμυντικός εχει κάνει επτά πέναλτι και μάζι με τον τερματοφύλακα της ομάδας που εχει καταλογισμένα εξι πέναλτι είναι οι δυο παίχτες με τα περισσότερα πέναλτι για την Άρσεναλ από τον Άυγουστο του 2010. Ένα καθόλου τυχαίο στατιστικό θα μπορούσαν να πούν κάποιοι.
Απο την άλλη πλευρά ο Ζοσέ Μουρίνιο δε μας εξέπληξε καθόλου αφου παρέταξε την ομάδα του με το γνωστό 4-2-3-1 έχοντας στο κέντρο τους Μάτιτς - Φάμπρεγας και μπροστά τους τον Όσκαρ.
Η γνωστή τακτική του Ζοσέ Μουρίνιο στα μεγάλα ματς να μη παίρνει πολλά ρίσκα αλλα να περιμένει τον αντίπαλο στο μισό δικό του γήπεδο λειτούργησε και εδώ αλλα όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό λογω της κίνησης του Βενγκεέρ να προστατέψει περισσότερο την ομάδα του παρά να επιτεθεί και να εχει τον κύριο λόγο.
Η κίνηση αυτή εφερε την Τσέλσι να έχει συνολικά τον έλεγχο τους παιχνιδιού και επίσης έφερε την ομάδα του Ζοσέ να κινείται περισσότερο στα άκρα έχοντας του Ιβάνοβιτς και Αθπιλικουέτα πιο ανεβασμένους για βοηθήσουν τους ακραίους ώστε να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα με σέντρες ή επελάσεις .
Σε εκείνο το χώρο προσπάθησε να βρεί κενά η ομάδα της Άρσεναλ έχοντας κάποιες φάσεις από τα άκρα με τον Οζίλ και τον Αλέξις αλλά δίχως να καταφέρουν να σημειώσουν κάποια αξιόλογη ευκαιρία.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Βενγκέρ προσπάθησε σιγά σιγά να ανεβάσει τις γραμμές του με σκοπό την ισοφάριση και σε εκείνο το σημείο ηταν καθαρά θέμα χρόνου πότε θα βρει ευκαιρία η ομάδα του Μουρίνιο να πετύχει το 2-0.
Όπως ολοι ξέρουμε το παιχνίδι του Ζοσέ να περιμένει τον αντίπαλο και να χτυπάει στην κόντρα είναι βούτηρο στο ψωμί του. Είναι ο Specia One στο συγκεκριμένο είδος παιχνιδιού. Εχει πάρει τιτλους και άπειρα παιχνίδια με τη συγκεκριμένη τακτική.
Η Άρσεναλ στα διαστήματα πίεσης προσπάθησε να βρεί κάποιους χώρους και θα μπορούσε να έχει κερδίσει ένα πέναλτι από ένα σουτ του Γουίσλιρ που βρήκε στο χέρι του Φάμπρεγας μέσα στην περιοχή αλλά ο διαιτητής το αρνήθηκε. Δυστυχώς όμως οι παίχτες της Άρσεναλ παρά την πίεση τους δεν έβρισκαν τρόπο ώστε να καταφέρουν να διασπάσουν την πολύ καλά στημένη αμυντική διάταξη της ομάδας της Τσέλσι.
Σε μια τέτοια στιγμή πίεσης από την ομάδα της Άρσεναλ οι παίχτες της Τσέλσι και ειδικά ο σπεσιαλίστας στο είδος του , Φάμπρεγας , βρήκε άψογα με μεγάλη μπαλιά τον Ντιέγκο Κόστα στο κενό που δημιουργήθηκε στην άμυνα της Άρσεναλ από την πίεση ψηλά και ο Κόστα δεν ήταν δυνατό να χάσει την ευκαιρία να σημειώσει ένα ακόμα γκόλ με άψογο τελείωμα . Άφησε ακούνητο τον αντίπαλο τερματοφύλακα περνόντας τη μπάλα πάνω από το κεφάλι του Σέζνι. Άλλο ένα τελείωμα δείγμα της μεγάλη κλάσης του.
Και κάπως έτσι τελείωσε το παιχνίδι για την ομάδα του Βενγκέρ και ήρθε άλλη μια ήττα για τον Αλσατό τεχνικό.
Αυτό που είδαμε στο συγκεκριμένο ματς κατά την άποψη μου ηταν η διαφορά κλάσης ανάμεσα στις δυο ομάδες. Ο Μουρίνιο διαθέτει στο ρόστερ του παίχτες που δε συγχωρούν τον αντίπαλο και σε κάθε φάση δείχνουν τι μπορούν να κάνουν με τη μπάλα αλλά και χωρίς αυτή ενώ σε σχέση με τους παίχτες της Άρσεναλ που δε κατάφεραν να δείξουν κάτι σημαντικό στην επίθεση με τους Αλέξις , Οζιλ και Γουέλμπεκ να κινούνται κάτω από το μέσο όρο στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Μια κίνηση κλάσης από τους Αζάρ , Κόστα και Σεσκ ηταν αρκετή για να καθορίσει το παιχνίδι.
Εν τέλει σε ένα παιχνίδι με πολλά νεύρα εντός αλλά και εκτός αγωνιστικού χώρου θα έχουμε έπισης να θυμόμαστε τον καβγά του Βενγκέρ με τον Μουρίνιο μετά από ένα σκληρό τάκλιν του Κεϊχιλ πάνω στον Αλέξις. Ο Αλσατός έσπρωξε δυο φορές τον Μουρίνιο προς τα πίσω σε δείγμα νευρικότατητας που τον διακατέχει όταν απέναντι του βρίσκεται ο Ζοσέ Μουρίνιο.
Μια κόντρα που κρατάει χρόνια και θα κρατήσει ακόμα περισσότερο.
Εμεις έχουμε απλά να απολαύσουμε αυτή την κόντρα και τα επεισόδια της κάθε φορά που αυτοί οι δυο άνδρες θα συναντιούνται στα μεταξύ τους μάτς.
Καλή συνέχεια σε όλους και ευχές για μια ανάλογη συνέχεια στην Πρέμιερ Λιγκ που εως τώρα δε μας εχει αφήσει καθόλου μα καθόλου δυσαρεστημένους.
- ΜΗΤΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ -
Άρσεναλ: Σέζνι , Τσεϊμπερς , Μερτεζάκερ , Κοσιελνί , Γκίμπς , Φλαμινί , Καθόρλα , Γουίσλιρ , Αλέξις , Οζίλ , Γουέλμπεκ
Τσέλσι: Κουρτουά , Ιβάνοβιτς , Τέρι , Κεϊχιλ , Αθπιλικουέτα , Μάτιτς , Φάμπρεγας , Όσκαρ , Αζάρ , Σίρλε , Κόστα
H Τσέλσι με τη νίκη 2-0 απέναντι στην Άρσεναλ διατήρησε την διαφορά των 5 βαθμών από τη δεύτερη Μάντσεστερ Σίτι.
Ο Αρσέν Βενγκέρ για δωδέκατο παιχνίδι απέναντι στον Ζοσέ Μουρίνιο δεν κατάφερε να πάρει νίκη έχοντας συνολικά 7 ήττες και 5 ισοπαλίες καταγεγραμμένες.
Η κόντρα των δυο προπονητών κρατάει εδώ και χρόνια και ο Αρσέν Βενγκέρ ειχε έναν ακόμα λόγο να προσπαθήσει παραπάνω για τη νίκη.
Η νίκη των κανονιέρηδων με 4-1 απέναντι στη Γαλατάσαραι μεσοβδόμαδα για το Τσάμπιονς Λίγκ έφερε αυτοπεποίθηση στις τάξεις της Άρσεναλ και όλοι περίμεναν κατι καλό απέναντι στην Τσέλσι.
Ο Βενγκέρ στο συγκεκριμένο παιχνίδι άλλαξε το κλασικό 4-2-3-1 που παίζει συνηήθως και παρέταξε την ομάδα του με το καθαρό 4-3-3 έχοντας τον Φλαμινί μπροστά από τα στόπερ στον ρόλο αμυντικού χαφ ενώ μπροστά του , τους Καθόρλα και Γουίσλιρ πιο χαμηλά απ ότι κινούνται συνήθως ενώ οι Οζίλ και Αλέξις έπαιξαν στα άκρα με τον φορμαρισμένο μετά το χατ τρικ απέναντι στην Γαλατάσαραι Γουέλμπεκ να βρίσκεται στην επίθεση.
Η κίνηση αυτή του Βένγεκρ δείχνει σαφώς πως ήθελε να προστατέψει την ομάδα του καθώς γνώριζε πως οι Φάμπρεγας , Όσκαρ και με τη βοήθεια του Αζάρ που συνηθίζει να συγκλίνει προς την περιοχή θα του δημιουργήσουν μεγάλο πρόβλημα στο χώρο του κέντρου.
Έτσι λοιπόν βάζοντας χαμηλά στο χώρο του κέντρου τρείς παίχτες με πρωταρχικό σκοπό να μην αφήνουν τους αντίπαλους να έχουν άμεση επαφή με τα στόπερ κατάφερε να μη φάει κάθετες μπαλιές.
Ενώ σε γενικές γραμμές κατάφερε αυτό που ήθελε ο Βενγκέρ , όλα χάλασαν από μια απίστευτη κούρσα του Αζάρ που ξεκίνησε από το χώρο του κέντρου και περνόντας όσους παίχτες έβρισκε μπροστά του κατέληξε να κερδίσει πέναλτι μετά από μια καθυστερημένη αντίδραση του Κοσιελνί.
Η κίνηση αυτή ηταν αρκετή για να διασπάσει η άμυνα της Άρσεναλ και να καταφέρει να πάρει κεφάλι στο σκόρ η ομάδα του Μουρίνιο.
Εδώ να σημειώσουμε πως ο Γάλλος αμυντικός εχει κάνει επτά πέναλτι και μάζι με τον τερματοφύλακα της ομάδας που εχει καταλογισμένα εξι πέναλτι είναι οι δυο παίχτες με τα περισσότερα πέναλτι για την Άρσεναλ από τον Άυγουστο του 2010. Ένα καθόλου τυχαίο στατιστικό θα μπορούσαν να πούν κάποιοι.
Απο την άλλη πλευρά ο Ζοσέ Μουρίνιο δε μας εξέπληξε καθόλου αφου παρέταξε την ομάδα του με το γνωστό 4-2-3-1 έχοντας στο κέντρο τους Μάτιτς - Φάμπρεγας και μπροστά τους τον Όσκαρ.
Η γνωστή τακτική του Ζοσέ Μουρίνιο στα μεγάλα ματς να μη παίρνει πολλά ρίσκα αλλα να περιμένει τον αντίπαλο στο μισό δικό του γήπεδο λειτούργησε και εδώ αλλα όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό λογω της κίνησης του Βενγκεέρ να προστατέψει περισσότερο την ομάδα του παρά να επιτεθεί και να εχει τον κύριο λόγο.
Η κίνηση αυτή εφερε την Τσέλσι να έχει συνολικά τον έλεγχο τους παιχνιδιού και επίσης έφερε την ομάδα του Ζοσέ να κινείται περισσότερο στα άκρα έχοντας του Ιβάνοβιτς και Αθπιλικουέτα πιο ανεβασμένους για βοηθήσουν τους ακραίους ώστε να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα με σέντρες ή επελάσεις .
Σε εκείνο το χώρο προσπάθησε να βρεί κενά η ομάδα της Άρσεναλ έχοντας κάποιες φάσεις από τα άκρα με τον Οζίλ και τον Αλέξις αλλά δίχως να καταφέρουν να σημειώσουν κάποια αξιόλογη ευκαιρία.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Βενγκέρ προσπάθησε σιγά σιγά να ανεβάσει τις γραμμές του με σκοπό την ισοφάριση και σε εκείνο το σημείο ηταν καθαρά θέμα χρόνου πότε θα βρει ευκαιρία η ομάδα του Μουρίνιο να πετύχει το 2-0.
Όπως ολοι ξέρουμε το παιχνίδι του Ζοσέ να περιμένει τον αντίπαλο και να χτυπάει στην κόντρα είναι βούτηρο στο ψωμί του. Είναι ο Specia One στο συγκεκριμένο είδος παιχνιδιού. Εχει πάρει τιτλους και άπειρα παιχνίδια με τη συγκεκριμένη τακτική.
Η Άρσεναλ στα διαστήματα πίεσης προσπάθησε να βρεί κάποιους χώρους και θα μπορούσε να έχει κερδίσει ένα πέναλτι από ένα σουτ του Γουίσλιρ που βρήκε στο χέρι του Φάμπρεγας μέσα στην περιοχή αλλά ο διαιτητής το αρνήθηκε. Δυστυχώς όμως οι παίχτες της Άρσεναλ παρά την πίεση τους δεν έβρισκαν τρόπο ώστε να καταφέρουν να διασπάσουν την πολύ καλά στημένη αμυντική διάταξη της ομάδας της Τσέλσι.
Σε μια τέτοια στιγμή πίεσης από την ομάδα της Άρσεναλ οι παίχτες της Τσέλσι και ειδικά ο σπεσιαλίστας στο είδος του , Φάμπρεγας , βρήκε άψογα με μεγάλη μπαλιά τον Ντιέγκο Κόστα στο κενό που δημιουργήθηκε στην άμυνα της Άρσεναλ από την πίεση ψηλά και ο Κόστα δεν ήταν δυνατό να χάσει την ευκαιρία να σημειώσει ένα ακόμα γκόλ με άψογο τελείωμα . Άφησε ακούνητο τον αντίπαλο τερματοφύλακα περνόντας τη μπάλα πάνω από το κεφάλι του Σέζνι. Άλλο ένα τελείωμα δείγμα της μεγάλη κλάσης του.
Και κάπως έτσι τελείωσε το παιχνίδι για την ομάδα του Βενγκέρ και ήρθε άλλη μια ήττα για τον Αλσατό τεχνικό.
Αυτό που είδαμε στο συγκεκριμένο ματς κατά την άποψη μου ηταν η διαφορά κλάσης ανάμεσα στις δυο ομάδες. Ο Μουρίνιο διαθέτει στο ρόστερ του παίχτες που δε συγχωρούν τον αντίπαλο και σε κάθε φάση δείχνουν τι μπορούν να κάνουν με τη μπάλα αλλά και χωρίς αυτή ενώ σε σχέση με τους παίχτες της Άρσεναλ που δε κατάφεραν να δείξουν κάτι σημαντικό στην επίθεση με τους Αλέξις , Οζιλ και Γουέλμπεκ να κινούνται κάτω από το μέσο όρο στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Μια κίνηση κλάσης από τους Αζάρ , Κόστα και Σεσκ ηταν αρκετή για να καθορίσει το παιχνίδι.
Εν τέλει σε ένα παιχνίδι με πολλά νεύρα εντός αλλά και εκτός αγωνιστικού χώρου θα έχουμε έπισης να θυμόμαστε τον καβγά του Βενγκέρ με τον Μουρίνιο μετά από ένα σκληρό τάκλιν του Κεϊχιλ πάνω στον Αλέξις. Ο Αλσατός έσπρωξε δυο φορές τον Μουρίνιο προς τα πίσω σε δείγμα νευρικότατητας που τον διακατέχει όταν απέναντι του βρίσκεται ο Ζοσέ Μουρίνιο.
Μια κόντρα που κρατάει χρόνια και θα κρατήσει ακόμα περισσότερο.
Εμεις έχουμε απλά να απολαύσουμε αυτή την κόντρα και τα επεισόδια της κάθε φορά που αυτοί οι δυο άνδρες θα συναντιούνται στα μεταξύ τους μάτς.
Καλή συνέχεια σε όλους και ευχές για μια ανάλογη συνέχεια στην Πρέμιερ Λιγκ που εως τώρα δε μας εχει αφήσει καθόλου μα καθόλου δυσαρεστημένους.
- ΜΗΤΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ -